آیا باید در دوره مجردی کتاب‌هایی در مورد مادری بخوانم و در كورس و دوره های مربوطه شرکت کنم؟
بله، بلکه این دوره، دوره آماده‌سازی و یادگیری و جمع‌آوری تجهیزات و وسایل مورد نیاز است. همه به شما یاد می‌دهند چگونه امور خانه‌داری از جمله آشپزی و نظافت را مدیریت کنید، که این مسائل در روال روزمره شناخته‌شده و رایج است. اما چه کسی به شما می‌آموزد چگونه مادر شایسته‌ای باشید؟
از این دوره برای مطالعه و کسب دانش بهره بگیرید و یقین داشته باشید که آنچه اکنون می‌آموزید، در آینده به ثمر خواهد نشست و در تربیت فرزندانتان نقش مهمی خواهد داشت. برای تمام اهداف و مقاصد ازدواج آماده شوید!
به همان اندازه که به همسر شایسته بودن توجه دارید، به مادر شایسته بودن نیز توجه کنید.
فراگیری اصول، فقه اولویت‌ها، فقه برخورد و فقه واقعیت‌ها و تنظیم هدف و مقصد و تحقق وسایل، اموری هستند که باید یاد گرفته و با آنها رفتار شود. شناخت مراحل رشد کودک و تغییرات روانی و برخورد بر اساس مرحله سنی بسیار مهم است؛ چرا که کودک در دوران کودکی مانند دوران نوجوانی نیست.
آیا این به معنی دشوار بودن تربیت است؟
اگر این مفهوم را از دیدگاه رایج و عرف معمول بررسی کنیم، تربیت امر ساده‌ای است و این همان چیزی است که در والدین و اجدادمان مشاهده کرده‌ایم. آنها یقین داشتند که والدین می‌توانند مسئولیت تربیت فرزند را بر عهده بگیرند و آن را انجام دهند. از زمان‌های قدیم، مردم فرزندان خود را به طور خودکار تربیت می‌کردند؛ همان‌طور که دیده‌اند، شنیده‌اند و به آن خو گرفته‌اند. اکثر آنها فرزند خود را همان‌طور که خود تربیت شده‌اند، تربیت می‌کنند و راه کسانی که پیش از آنها بوده‌اند را دنبال می‌کنند بدون بررسی و مطالعه عمیق.
اینجاست که اهمیت روش تربیتی بنیادین نمایان می‌شود. این امر به ضرورت اطلاع از روش سلف و صحابه و پیروی از کتاب و سنت در جزئیات امور اشاره دارد تا کودک به مردی تبدیل شود که این امت را رهبری کند.
نکته مهم دیگر این است که در گذشته، هدف ایجاد نسلی مسئول بود و ارزش زندگی و تشویق به تحمل و صبر به اندازه علم و عمل بود. این امر باعث شد که توجه به جنبه روانشناسی کودک و مراحل رشد فکری و جسمانی او نادیده گرفته شود. در حال حاضر، با جریانی معکوس مواجه‌ایم که توجه شدید به جنبه‌های احساسی و روانی کودک را می‌طلبد، به طوری که در هر امر و گامی به روش‌ها و سلیقه‌های او توجه می‌شود.
روش‌های تربیتی، گفتمان‌های معاصر، ذهنیت خانوادگی و فردی، اصول روش‌شناختی در بخشش و گفتگو و دریافت و پاسخگویی، سیستم آموزشی، همه این مفاهیم و سیستم‌ها از زمان سازگاری با تغییرات مدرن، تولیدات امت را به یک زاویه محدود کرده‌اند.
این تولید نسلی است که از نظر روانی ضعیف، ذهنی فرسوده و از نظر ذاتی شکست‌خورده‌اند. این نسل از ساده‌ترین امور شکایت می‌کند، در اولین بحران سقوط می‌کند و به هدف و مقصود نمی‌رسد! نه در نسل صاعد برتری یافتیم و نه در تعالی فردی و اجتماعی زیستیم، بلکه تعداد نابغه‌ها کاهش یافت و تعداد افراد روان‌پریش و ضعیف افزایش یافت.
این را قبلاً در مقاله "چگونه فرزندم را بدور از ضعف روانی تربیت کنم؟" مطرح کرده‌ایم.
دوباره به همان سؤال برمی‌گردیم: آیا تربیت واقعاً دشوار است؟
تربیت و مادری یک غریزه است، اما اختلافات موجود به هرج و مرج و شدت این امر اشاره دارد که اگر زنی از محیط خود آگاهی داشته باشد، ضرورت افزایش حساسیت امنیتی او به عنوان مادر بیشتر می‌شود تا به درستی موقعیت دفاعی و هجومی خود را درک کند. او باید فرزند خود را به شیوه‌ای که شرع می‌خواهد تربیت کند و در پیشرفت و افزایش همت تلاش کند و تنها راه او این باشد که "مادری یک امت باشد!"
همان‌طور که در ابتدای مقاله ذکر شد، فقط باید اصول را دنبال کنید.
و خلاصه اینکه، تربیت در اصل یک مسئولیت است و نه یک فرآیند دشوار و نه یک کار غیرممکن. تسهیل به میزان کسب دانش بستگی دارد، هرچه بیشتر مطالعه کنید و بیشتر یاد بگیرید، مشکلات کمتر به نظر می‌آیند. نه آنها را پیچیده و غیرقابل حل می‌بینید و نه خیلی ساده و بی‌اهمیت.
امور را به اندازه خود بپذیرید و مسائل را به جا بیاورید. همه می‌توانند نسل صاعد و متفردی تربیت کنند اگر سقف اراده و انتخاب بالا باشد.
تصمیم بگیرید که مادر شایسته‌ای باشید، مسیر را مشخص کنید و بر الله بزرگ توکل کنید!
بدان که تو مادر یک امت هستی! می‌توانی با حسن عمل در تربیت پسران و دختران، همه معادلات را تغییر دهی!
بهترین الگو باش و بهترین تربیت را ارائه دهی!
به جمع امت افرادی ضعیف و بی‌فایده اضافه نکن!
تلاش برای ایجاد نسل صالح و اصلاح‌گر جهادی است!
هر کس که در تربیت تلاش کند و صبور باشد و سعی و کوشش کند، ثمرات صلاح را در فرزندانش خواهد دید!
از الله متعال خواهان توفيق ايم...
